سَر را زِ خــــــاک حُجره اگر بر نداشتی
تو رو بـــه قبله بودی و خواهر نداشتی
خواهــر نداشتی که اگر بود می شکست
وقتی که بـــــــال می زدی و پَـر نداشتی
از طوس آمـــدم که بِگِریَم در ایـن غَمَت
یاری بــــه غیــــــر چنــد کبوتر نـداشتی
وقتی که زَهر بر جگرت چنگ می کشید
جـــــــــز یا حسین نـــــاله دیگر نداشتی
ختمی گـــــرفته انــــد بــــرایَت کبوتران
لبخند می زدنــــــــــد و تو باور نداشتی
تو تشنه کــــام و آب زمین ریخت قاتلت
چشمت به آب بود و از آن بـــر نداشتی
کَف میزدند دور و بَرَت تا که جان دهی
کَف می زدند و تـــــاب به پیکر نداشتی
کَف می زدند وَلیـــــــکَن به رویِ دست
دست زِ تــــــن جُــــــدایِ برادر نداشتی
شَکـــــر خدا کـــــه پیرهنی بود بر تنت
یا زیـــــر نیــــزه ها تن بی سَر نداشتی
شَکر خــــــدا که لحظه از هوش رفتنت
خواهـــــــر نداشتی ، غمِ مَعجَر نداشتی
شاعر : حسن لطفی
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->